HAAAAJ lieve blogmeneren en mevrouwen

Deze afgelopen week(en) was/waren echt gek. Sorry daarvoor trouwens,
want vorige week had ik niet echt een blogbericht, pc liep constant
vast en ik had maar 1 uur om te schrijven en stress en
efibgeuia\ghefuipgf... meh.
Maarja, nu heb ik alle tijd.
Desondanks heb ik slecht nieuws... Ik heb mijn dagboek totaal niet
bijgehouden dus waarschijnlijk gaat mijn blogbericht niet echt heel
chronologisch zijn maar vertel ik gewoon random dingen die gebeurd
zijn in de afgelopen 2 weken. Maar vanaf vandaag ga ik proberen mijn
dagboek bij te houden.

GOED... Als eerste om jullie aandacht te trekken zal ik iets vertellen
over 'chavs'. Een chav is een soort straatjongen. (Een chavette is een
straatmeisje, maar dat is nu even niet belangrijk). Dus ik en mijn
reusachtige companion liepen over straat, en aan de overzijde van de
straat liep een groep chevs... dus ja, ze waren mij niet eens
opgevallen... totdat we ze voorbijgelopen waren... Want toen zag ik
een soort dikke metalen ring (met een diameter van zo'n 7cm
(belangrijk detail :P)) voor onze neus voorbijvliegen. En toen ik
omkeek kreeg ik een hele smerige blik van zo'n chav. Ze smeten dat
ding echt hard, maar ja... Wij zijn dienaren van de Heer en wij kunnen
niet geraakt worden door gevaarlijke vliegende objecten.

Maa rgoed, even ter zake... we hebben een aantal onderzoekers... en ik
heb nog helemaal niks over ze verteld, echt slecht van mij.
Ehm, ik vertel eerst wel wat over G $ J, want dat is echt een
gek verhaal.
Ze zijn een getrouwd stel van ongeveer 40/50 jaar oud. J. is een
waarzegster en heeft een hele 'spirituele' winkel. En Gary is een
professioneel gitaarspelert. Dus ja, dat is een pittig vreemd stel.
Verder hele aardige mensen hoor. Dus ja, hun lesgeven ging vrij
moeizaam, want ze bleven maar praten over hun gekke spirituele visies
en die J. kan echt uren achter elkaar blijven praten over van alles
en nog wat.. dusja, na een tijdje hadden we uitgelegd wat we geloofden
en ze wilden gedoopt worden. Maar ze konden niet gedoopt worden, want
er was een bepaalde rechtszaak aan de hand of zo... en allemaal
moeilijk, want blijkbaar werd hun winkel een keer overvallen en daar
was allemaal gedoe over, in ieder geval... het zou nog zo'n 10 weken
duren voordat ze gedoopt zouden worden.
Dus op een dag gingen we ze bellen om een afspraak te maken om ze te
zien en die J. begon echt de gekste dingen te vertellen over een of
andere 'mormoonse' date-website met allemaal halfnaakte mannen en ze
vond allemaal anti-mormoonse sites en ze flipte em helemaal uit om wat
ze dacht dat we geloofden. Opeens dacht ze dat we de mafia op mensen
afsturen om geld van ze af te troggelen... Maar ja, alles is kalm nu...
Maar ze willen geen lessen meer van ons. Gedropt dus... MEH..

Goed, ik zal niet elke onderzoeker zo uitgebreid uitleggen, want dat
wordt uiteindelijk saai om te lezen.

Ehm, P. is een hele goeie. Hij komt uit de Filipijnen, is 16 jaar
en houdt heel veel van basketbal. Ik weet niet of ik dit al verteld
had, maar mijn companion was voor zijn zending een semi-pro basketbal
spelert. Dit is hoe we hem ontmoet hebben: We liepen dus op een dag op
straat en uit het niks roept mijn companion iemand aan de andere kant
van de straat naar ons toe om hem wat te vragen. Want hij had namelijk
een 'Lakers' Shirt aan en mijn companion begon dus allemaal te praten
over basketbal (klein detail; het regende... Mja, wat verwacht je, het
is Engeland) (Nu ik erover nadenk, het weer viel echt ontzettend mee
sinds ik hier was MAAR GOED) We hebben nu al een aantal keer basketbal
met hem gespeeld, en we hebben hem al een hoop over ons geloof
uitgelegd, en hij wil graag gedoopt worden... Maar hij komt op zondag
maar niet naar de kerk... dus ja, dat is lastig. Maar hij is echt heel
'solid' (zo noemen we mensen die hoogstwaarschijnlijk gedoopt gaan
worden of die al lid zijn en waarschijnlijk niet inactief gaan zijn).

Ik mag nog steeds geen salto's maken MEEEEEEEEHHHH
Maar dat maakt niet uit. Ik wist van te voren eigenlijk wel dat ik
geen salto's zou gaan maken voor 2 jaar. Dat is ook niet de reden
waarom ik op zending ben gegaan. (Ook al is Engeland echt perfect voor
parkour). Ik begin steeds meer te leren over mijn geloof. Hoe vaker je
het aan mensen uitlegt, hoe beter ik het zelf snap. Ik vind het raar
dat sommige mensen inactief worden na hun zending, want na zo'n
ervaring wordt je getuigenis zo veel sterker.

Goed... ehm dan is er B... Ik weet niet of ik al over een B.
verteld heb, maar als ik dat gedaan heb... dit is een andere. Goed,
B. is echt een chav. We zagen hem over straat lopen en hij keek echt
pokke chagerijnig, dus ik zei voor de grap tegen hem 'Hey, how you
doing?' En toen we hem voorbijliepen riep hij nog iets naar ons terug.
Toen draaide mijn companion zich om en ging met em praten en ik had
echt zoiets van wat doe jij?? Maar mijn companion is een ervaren
zendeling, en hij kreeg het gesprek zover dat hij over zijn
persoonlijke problemen thuis begon te vertellen. En Elder Honour
vertelde hem over Jezus Christus en hoe hij zijn leven met een schone
lei opnieuw kon beginnen. En hij zei dat dat wel heel veel voor hem
zou betekenen. Dus hij gaf zijn adres en wij kwamen langs... 2
keer.... We zijn 2 keer geflaked door hem.. MEEEEEHHHH. (voor degenen
die mijn vorige blogs niet gelezen hebben geflaked betekent als je een
afspraak hebt, dat je aan hun deur staat en ze zijn niet thuis) Dus we
waren bang dat we hem moesten droppen, maar toen sms'te hij ons dat
het hem heel erg speet en dat hij uit was met zijn vriendin en de tijd
vergeten was en zich stomdronken voerde. Dusja, we geven hem nog een
kans. Hij is wel echt grappig, de manier hoe hij praat en zo. Hij wil
graag een rapper worden. Hij gebruikt waarschijnlijk meer vloekwoorden
dan gewone woorden.

Vandaag heb ik lekker een pot voetbal gespeeld met wat random mensen,
want het is P-day :D. Ze waren best slecht, we maakten ze keihard
in... best grappig. We gaan vaker met ze spelen.

Goed, genoeg geblogd ik doe em eruit.
Ik zal proberen vanaf vandaag mijn dagboek goed bij te houden.
Weer geen foto's trouwens... Ik ga niet eens proberen een smoes te
bedenken, zendelingenleven is gewoon heel hectisch.
Volgende week vertel ik wel wat meer over de leden van de wijk, want
ik realiseer me nu dat ik daar ook nog een heel verhaal over te
vertellen heb, maar dan wordt deze blog te lang, dus dat schrijf ik
lekker in mijn dagboek en zet ik volgende week wel in mijn blog

Ik ga,
Love you byeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee